Әбдіхамит Ибнеұлы Сембаев
1925 жылғы түлек 

1932 жылы "Қазақ мемлекеттік университетінің"химия факультетін бітірген
1940-1941 жылдары-Қазақ ауыл шаруашылығы институтында (Қазхи) оқытушы, кейін ректор болып жұмыс істеді, химия саласында кандидаттық диссертациямен жұмыс істей бастады.
1941 жылы Ұлы Отан соғысының алғашқы кезеңінде майданға шақырылып, химиялық қорғаныс бөлімшесінің құрамында қызмет етті.
1941 жылдың желтоқсанынан 1955 жылға дейін — Қазақ КСР Халық ағарту комиссары, кейін Қазақ КСР білім министрі.
1954 жылы "Қазақ совет мектебі ұлы қазаннан бастап жалпыға бірдей оқудың бастауыш оқуына дейін (1917-1950)"тақырыбында кандидаттық диссертация қорғады.
1955-1963 жылдары-оқу работе жөніндегі проректор, Қазақ мемлекеттік университетінің Педагогика және психология кафедрасының меңгерушісі. С. М. Киров.
1963 жылдан 1974 жылға дейін— педагогика ғылымдары ғылыми-зерттеу институтының директоры. Қазақ КСР Білім Министрлігі жанындағы Алырай Алтынсарин.
1965 жылы оған еңбектер жиынтығы бойынша педагогика ғылымдарының докторы ғылыми дәрежесі берілді.
1967 жылдан — профессор, КСРО Педагогикалық Ғылымдар Академиясының корреспондент-мүшесі.
1974 жылдан-педагогика ҒЗИ аға ғылыми қызметкері. И. Алтынсарин.
Әбдіхамит Ибнеұлы Сембаев үш рет КСР Одағы Жоғарғы Кеңесінің депутаты болды, Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесіне сайланды, Қазақстан КП ОК мүшесі болды.

Сағынов Әбілқас Сағынұлы
1928-1931 жылдары оқыған

    Қазақстандық ғалым, техника ғылымдарының докторы (1967), профессор (1958), ҚазКСР ҒА академигі (1970), Социалистік Еңбек Геро.
    Успен кенішінде моторист болып жұмыс істеді. Қарағанды тау-кен техникумын, ал 1939 жылы Днепропетровск тау-кен институтын бітірген.
    Бұдан әрі Қарағанды шахталарында жұмыс істеді: бас инженер, шахта бастығы, Тресттің бас инженері, таулы аудан бастығы.
    1951 жылы диссертацияны сәтті қорғап, ғылыми дәрежеге ие болған Қазақстандағы үшінші тау-кен инженері болды.
    1952-1955 жылдары Қарағанды көмір ғылыми-зерттеу институтын (КНИУИ) басқарады.
    1955 жылы 1953 жылы құрылған Қарағанды тау-кен институтының (1987 жылға дейін) бірінші ректоры болды.     Сонымен қатар пайдалы қазбалар кен орындарын игеру кафедрасының меңгерушісі болды.
    1941 жылдан КОКП мүшесі. Бірнеше рет КСРО Жоғарғы Кеңесінің (1966-1970), Қарағанды облыстық және қалалық халық депутаттары Кеңесінің депутаты, Қазақстан Компартиясы облыстық комитетінің мүшесі болып сайланды.

Керімбаев Даниял Керімбайұлы
1929 жылғы түлек

    Көрнекті мемлекет қайраткері

• 1951 жылы С. М. Киров атындағы Қазақ мемлекеттік университетін бітірген.

• 1931 ж. - Қоңырат кенішінің кадр бөлімінің бастығы,

• 1932-1933 жылдары-"Прибалхашстрой"техник-маркшейдері,

• 1935-1937 жылдары-Қостанай облыстық жер бөлімінің аға техник-жерге орналастырушысы,

• 1937 ж. — Торғай аудандық Одағының меңгерушісі (Қостанай облысы).

• 1937-1938 жылдары-Торғай аудандық Кеңесі төрағасының орынбасары, атқару комитетінің төрағасы,

• 1938-1940 жылдары-Қостанай облыстық Кеңесі төрағасының орынбасары, атқару комитеті төрағасының бірінші орынбасары,

• 1940-1945 жылдары-Қостанай облыстық кеңесінің атқару комитетінің төрағасы,

• 1945-1947 жылдары-Павлодар облыстық кеңесінің атқару комитетінің төрағасы,

• 1947-1954 жылдары-Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесі Төралқасының төрағасы,

• 1954-1956 жылдары-Солтүстік Қазақстан облыстық кеңесінің атқару комитетінің төрағасы,

• 1956-1961 жылдары-Солтүстік Қазақстан облыстық кеңесінің атқару комитеті төрағасының бірінші орынбасары.

Шокин Шафик Шокинович
1930 жылғы түлек

    "Халық Қаһарманы"заваниясының иегері. Қазақ ғалымы-энергетик. Қазақстандағы энергетика ғылымының негізін қалаушы. 6 шақырылған КСРО Жоғарғы Кеңесінің депутаты, 6 шақырылған КСРО Жоғарғы Кеңесі Одағы Кеңесі төрағасының орынбасары, 1964-1967 жылдары Қазақ КСР Ғылым Академиясының президенті. Қазақ энергетика ғылыми-зерттеу институтының негізін қалаушы және бірінші директоры. Қазақ КСР Ғылым Академиясының академигі (1954), техника ғылымдарының докторы (1954), профессор (1956), Қазақстанның Халық батыры (1996). Қазақстан энергетикасы саласындағы ауқымды жобалардың авторы және бастамашысы, академик Қ. и. Сәтбаевтың сахабаларының бірі ретінде танымал болды.
    1944 жылы энергетика секторы негізінде Шокин Қазақстандағы энергетика жөніндегі алғашқы ғылыми мекеме болып табылатын Қазақ энергетика ғылыми-зерттеу институтын ұйымдастырды.
    Шокин институттың негізгі ғылыми бағыттары бойынша эксперименттік базалар құру мәселелеріне көп көңіл бөлді. Оның басшылығымен жобаланып, қолданыстағы су электр станциясы, қуаты 750 кВт, атыс моделі тонки қазандық Ермак ГРЭС масштабтағы 1:5, жақындатылған өндірістік энерготехнологические циклонные камера, эксперименттік стенд газдан тазалауға арналған Ермак ГРЭС, зертханалар жұқа және ірі ауқымды зерттеулер оттықтары мен шілтерлерді, ЖЭС жану көмір бөлшектердің тозу энергетикалық жабдықтарды, шлакования қыздыру беттерін, плазмотрона, шаңды газды қалдықтарды, плазмалық және от тәсілдерін дайындау отын, гидро-күлді шығару, градирнялар, ЖЭС және басқа да. Сол кезде ұйымдастырылған эксперименттік базалардың көпшілігінде әлемде теңдесі жоқ.
    Сондай-ақ, Шокин электромеханикалық шеберхана ұйымдастырды, содан кейін институтта ғылыми-зерттеу жұмыстарын жүргізу үшін ақыл-ой қондырғылары мен жабдықтары жасалған шағын зауытқа айналды.
    Ұлы Отан соғысы кезінде Қазақ КСР-де энергетика саласында жоғары оқу орындары болған жоқ, нәтижесінде республика осы салада кадрлар тапшылығын бастан кешірді. Осыған байланысты Ш.Шокин энергетика саласындағы ғылыми кадрларды тәрбиелеуге ерекше назар аударды. Мәселен, оның тікелей басшылығы кезеңінде Энергетика ҚазҒЗИ-да институт ғалымдарының негізгі қаңқасын құрайтын 20 ғылым докторы және 200-ден астам ғылым кандидаттары дайындалды.
КСРО Энергетика министрлігінің ҚазҒЗИ академик Шокиннің басшылығы кезінде елдегі энергетикалық бейіндегі ең ірі және прогрессивті ғылыми мекемелердің біріне айналды. Академик Чокиннің барлық ірі ғылыми жетістіктері мен Қазақстанның энергетика саласындағы басты ғылыми жаңалықтары осы институтпен байланысты. Оның қабырғаларында Қазақстан энергетикасын дамытудың ғылыми-техникалық болжамының кешенді жүйесі, Ертіс — Қарағанды каналы, Қапшағай ГЭС, Сібір өзендерінің бұрылысы жобалары әзірленді. Чокиннің көптеген монографиялары, соның ішінде" Қазақстан энергетикасы " аталған институтта жұмыс істеген кезде жазылған.

Машанов Ақжан Жақсыбекұлы
1930 жылғы түлек

    Тау-кен инженері, геолог, қазақстандық геомеханиктер мектебінің негізін қалаушы, геология-минералогия ғылымдарының докторы (1946), профессор (1968), Қазақ КСР Ғылым академиясының корреспондент-мүшесі (1946), Қазақ КСР ғылымының еңбек сіңірген қайраткері (1966). Жазушы, әл-Фараби еңбектерінің аудармашысы ретінде танымал болды.
    1934 жылы Қазақ тау-кен металлургия институтына оқуға түседі. Оны 1939 жылы тау-кен инженері-геолог мамандығы бойынша үздік бітірді. Қазмми бірінші аспиранты болды.
    1943 жылы "Торғай кен алаңының құрылымы"тақырыбында кандидаттық диссертация қорғады. Ақбастау-Құсмұрын, жартас, Жезқазған кен орындарының ашылуына қатысты.
    КСРО Ғылым академиясының Қазақ филиалында жұмыс істеді. 1946 жылы 1 маусымда Қазақ КСР Ғылым Академиясының корреспондент-мүшесі болып ұсынылды және бекітілді.
    1946-1950 жылдары-Қазақ педагогикалық институтында оқытушы.
    1950-1988 жылдары Қазақ мемлекеттік политехникалық институтында сабақ берді.
    1960 жылдары араб және парсы тілдерін үйренді. Әл-Фарабидің еңбектерін зерттеді. 1972 жылы Әл-Фарабидің 1100 жылдығына орай Алматыда халықаралық конференция өткізудің бастамашысы болды.

Мамраев Мартбек
1936-1938 жылдары колледжде оқыды

    1931 жылы Мартбек Қарағанды құрылысына келді. Шахтада жүк тиеуші болып жұмыс істеді. Содан кейін Курстарды аяқтағаннан кейін-электромонтер және учаске механигі.1936 жылдан — шахта комитетінің төрағасы және 1940 жылдан — № 3-бис шахтасының коммунистерінің жетекшісі.
    1942 жылы Мартбек Мамраев Ұлы Отан соғысының майданына аттанды. Сталинград қабырғаларында алғашқы шайқас болды шомылдыру рәсімі, онда ол жараланып, 1943 жылдың тамызына дейін ауруханада болды, содан кейін қайтадан шайқаста, 12-ші гвардиялық атқыштар дивизиясының құрамында болды. Мамраевтің атқыштар ротасы бәрінен бұрын болды. Оған жаудың оқ жаудырған кезде, өліммен жараланған рота командирі: "аға сержант Мамраев! Команданы қабылдаңыз!». Осы шайқаста ротаныңестьігі мен шебер қолбасшылығы үшін Мамраев Қызыл Ту орденімен марапатталды.
    Мартбек шайқастармен батысқа қарай жүрді. 1943 жылдың қыркүйек айының соңында Кеңес әскерлері Днепрге аттанды, су тосқауылына шабуыл басталды. Фашистер жарған уақытша өткелдің қалдықтары бойынша Мамраевтің есебі басқа жағалауға өтті. Үш күн мен үш түн коммунист Мамраевтің пулеметшілері жаудың қатты атысымен жағажайды ұстап тұрды. Бұл жекпе-жекте Мамраев тағы да жараланды, бірақ поле алаңынан шықпады. Жауынгерлер бірінен соң бірі істен шықты, көпшілігі жараланды, өлтірілді, ал аға сержант Мамраев кеңес бөлімшелерінің өткелін қолдады.
    Днепрді мәжбүрлеу операциясы сәтті аяқталды. Украина астанасы үшін көп күндік шайқастар жүргізді, Днепр арқылы жаудың өткелдеріне сәтті шабуыл жасады. КСРО Жоғарғы Кеңесі Президиумының 1944 жылғы 15 қаңтардағы "Қызыл Армияның генералдарына, офицерлеріне, сержанттарына және қатардағы құрамдарына Кеңес Одағының Батыры атағын беру туралы" Жарлығымен "Днепр өзенін мәжбүрлеу жөніндегі қолбасшылықтың жауынгерлік тапсырмаларын үлгілі орындағаны және сонымен бірге көрсеткенествоігі мен героігі үшін" Ленин орденімен және "Алтын Армия" медалімен Кеңес Одағының Батыры атағына ие болды Жұлдыз".
    Кеңес Армиясы қатарынан демобилизациядан кейін Мартбек Мамраев шахтада парторг болып жұмыс істеді. Киров, содан кейін Қарағанды қаласы КОКП Ленин аудандық комитетінің бірінші хатшысы және кейін-Қарағанды қалалық атқару комитеті төрағасының орынбасары.Өмірінің соңғы жылдары, 1985 жылы зейнеткерлікке шыққанға дейін, Қазақ КСР Ғылым Академиясының Химия-металлургия институтында еңбек етті.

Нуржанов Қазбек Бейсенұлы
1938 жылғы түлек

    Кеңес Одағының Батыры. Ақтоғай ауылында мұғалім болып жұмыс істеді. Ический Ұлы Отан соғысында қаза тапты.
    Қазбек Нұржанов Сталинград және Курск шайқастарына қатысып,Зушу, Десна, Сож, Днепр, Друть, Березина өзендерін үдетіп жіберді. Нұржандардың шайқастарының бірінде броньдауыштар бөлімшесін басқара отырып, танкке қарсы мылтықтың атысымен фашистік танк өртеніп, оның бөлімшесі жаудың үш машинасын қиратты. Кейін аға сержант Қазбек Нұржанов взвод бөлімшесінің командирі болып тағайындалды. 149,7 белгісінің маңында жаудың атысымен Друть өзенін мәжбүрлеп, ол өзінің жауынгерлерімен бірге құнды мәліметтер алды, бұл көп ұзамай танк шабуылдарын тойтаруға көмектесті. "Первомайский" совхозының ауданында Нұржанов өз взводымен гитлершілердің тылына кіріп, олардың кету жолдарын кесіп тастады. Бұл шайқаста ол сегіз неміс солдатын жеке өзі жойды, тағы 97 вермахт әскері тұтқынға алынды. Қаланы басып алу кезіндегі шайқастарда Волковыск Нұржанов неміс қорғанысының қапталында жұмыс істейтін басып алу тобын басқарды. Топтың шешуші әрекеттері жаудың лагерінде дүрбелең тудырды. Жүгіріп келе жатқан жауды қуған Қазбек Нұржанов үш немісті, оның ішінде офицерді тұтқындады. Волковыскке алғашқылардың бірі болып кірген ол көшедегі шайқаста 61-ші жеке истребитель-танкке қарсы дивизионның барлау взводының командирі (5-ші Орел атқыштар дивизиясы, 40-шы атқыштар корпусы, 3-ші армия, 2-ші Беларусь майданы), аға сержант өліммен жараланды.

Жәутіков Орынбек Ахметбекұлы
1938 жылғы түлек

    Қазақ ғалым-математигі, физика-математика ғылымдарының докторы (1961), профессор (1961), Қазақстан Ғылым академиясының академигі (1962). Қазақ КСР Ғылым мен техниканың еңбек сіңірген қайраткері (1974). Қазақ КСР Мемлекеттік сыйлығының лауреаты (1976).
    1934 жылы Абай атындағы Қазақ педагогикалық институтының физика-математика факультетін бітірген. Абай)[2] және оқу үздігі ретінде институт жанынан ассистент ретінде қалдырылды. Бір мезгілде Қазақ мемлекеттік университетінде жұмыс істеді. Одан әрі аға оқытушы, доцент, кафедра меңгерушісі, физика-математика факультетінің деканы және институт директорының ғылыми-оқу бөлімі бойынша орынбасары болып жұмыс істеді. Абай.
    Ғылыми қызметін О. А. Жәутіков 1939 жылы Ленинградта аспирант ретінде бастаған.
    1941 жылдан бастап О. А. Жәутіковтың қазаннан Алматыға келген К. П. парсы тілімен жемісті ынтымақтастығы басталды. Ол Парсы ұйымдастырған тұрақтылық теориясы бойынша ғылыми семинардың белсенді қатысушыларының біріне айналады және 1944 жылы "Ляпунов мағынасындағы қозғалыс тұрақтылығы теориясының кейбір мәселелері" тақырыбында кандидаттық диссертациясын сәтті қорғайды, онда Ляпунов пен Четаевтың қарапайым дифференциалдық теңдеулер жүйесін тривиальды шешудің тұрақсыздығы туралы теоремалары жинақталады, сонымен қатар зерттеулерді дамытатын бірқатар нәтижелер алынды В. С. Шелектер және қосылған жүйелер деп аталатын шешімдердің тұрақтылығына қатысты.
    1945 жылдың басында қазақстандық ғалымдар делегациясының құрамында О. А. Жәутіков КСРО Ғылым Академиясының қолданыстағы филиалы базасында Қазақ КСР Ғылым Академиясының құрылымы мен штаттарын бекіту үшін Мәскеуге келеді. Осы кезеңде Мәскеу мен Ленинградта ол академиктер И.М. Виноградовпен, В. И. Смирновпен, и. Г. Петровскиймен және басқа ғалымдармен кездесіп, математика мен механиканың болашақ секторының мәселелері мен тақырыптарын талқылайды, оның ашылуы Қазақ КСР болашақ ғылым академиясының аясында жоспарланған және осы математиктер қызу қолдады. 1945 жылы 1 наурызда математика және механика секторы ашылды.
    Алғаш рет О. А. Жәутіков аға ғылыми қызметкер, ал 1951 жылдан-математика және механика секторының меңгерушісі болып жұмыс істейді. Осы жылдары ол республика үшін жоғары білікті ғылыми және педагогикалық кадрларды даярлауға көп көңіл бөлді. Оның бастамасымен және белсенді қатысуымен Орталық ғылыми-зерттеу мекемелері мен жоғары оқу орындарына республиканың жоғары оқу орындарының көптеген жас түлектері, әсіресе С.М. Киров атындағы ҚазМУ және Абай атындағы ҚазПИ жіберілді.
    1965 жылдан 1987 жылға дейін математика институтының қарапайым дифференциалдық теңдеулер зертханасын басқарды.

Болғанбайұлы Әсет
1947 жылғы түлек 

    Қазақ ғалымы, филология ғылымдарының докторы (1972).
    Қарқаралы педагогикалық училищесін (1947), ҚазМУ (1952) бітірген.
    1952-1999 жылдары ҚР ҰҒА тіл білімі институтының ғылыми қызметкері, бөлім меңгерушісі. Негізгі ғылыми еңбектері қазақ тілінің лексикологиясы мен лексикографиясын ("қазақ тілінің лексикологиясы" монографиясы) зерттеуге арналған. Болғанбаев - "Абай тілінің сөздіктері" (1968), "қазақ тілінің түсіндірме сөздігі" (1974-1984) авторларының бірі.
    Қазақ КСР Мемлекеттік сыйлығының лауреаты (1988),

Әбікенов Қабдрахман Әбікенұлы
1947 жылғы түлек

    Педагогикалық еңбек ардагері. Еңбек жолын Киров атындағы Қазақ мемлекеттік университетін бітіргеннен кейін 1956 жылдың 1 қыркүйегінен бастап Саран гуманитарлық – техникалық колледжінде бастады.
    1976 жылдың қыркүйегінен 1997 жылдың ақпанына дейін осы оқу орнының директоры болып жұмыс істеді.
Қ. ә. Әбікенов оқу орнының директоры болып жұмыс істей жүріп, облыстың жалпы білім беретін мектептері үшін мамандар даярлау сапасына үлкен көңіл бөлді.     Оқу орнының ұжымы бірнеше рет облыстық, республикалық және бүкілодақтық жарыстарда жеңімпаз атанды, бірнеше рет облыстық Құрмет тақтасына енгізілді.
К. а. Әбікенов 1976 жылы Алтынсарин атындағы Педагогика Ғылымдары ғылыми-зерттеу институтының сырттай аспирантурасын бітірді.
    Мұғалім кадрларын дайындаудағы жетістіктері үшін оған "Қазақстан Республикасының Еңбек сіңірген мұғалімі" құрметті атағы берілді, Саран қаласының Құрметті азаматы болып табылады, "Қазақ КСР және КСРО Ағарту ісінің үздігі" төсбелгілерімен марапатталды, Қарағанды облысы әкімінің "білім беруді дамытуға қосқан ерекше үлесі үшін"сыйлығының иегері.
К. а. Әбікенов бір ұжымда 46 жыл үздіксіз жұмыс істеді, педагогикалық қоғамдастық арасында құрмет пен беделге ие болды.

Жүнісова Гүлбақыт Серікжанқызы
1996 жылғы түлек

    Қарағанды облысы білім басқармасының басшысы
    Еңбек жолын 1999 жылы бастауыш сынып мұғалімі болып бастады, кейін колледжде педагогика оқытушысы және әдіскер болып жұмыс істеді. Қарағанды облысы білім басқармасының техникалық және кәсіптік білім беру бөлімін басқарды. ҚР Білім және ғылым министрлігінің Техникалық және кәсіптік білім департаменті техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі білім беру мазмұны мен әдіснамасы басқармасының басшысы болды.
    2020-2022 жылдары Қарағанды облысы білім басқармасы басшысының орынбасары болып жұмыс істеді.
    2022 -2024жылдары ҚР Білім Министрлігі білім беру саласындағы сапаны қамтамасыз ету комитетінің Астана қаласының білім беру саласындағы сапаны қамтамасыз ету департаментін басқарды.
    Жоғары ғылыми-педагогикалық білімі бар, Педагогика және бастауыш оқыту әдістемесі магистрі.

Құсайын Ерлан Бейсембайұлы

    Қарағанды облысы әкімінің орынбасары.
    Еңбек жолын 1999 жылы Қазақ тілі мұғалімі болып бастаған. 2007 жылдан бастап мемлекеттік қызметте. Қарағанды облысы Кәсіпкерлік және өнеркәсіп департаментінің қаржы, ұйымдастыру және кадр жұмысы бөлімінің бас маманы болып жұмыс істеді.
    2008 жылдан 2014 жылға дейін Қарағанды облысы әкімінің баспасөз қызметінде түрлі қызметтер атқарды.
    Содан кейін Бұқар жырау ауданы әкімінің орынбасары болып жұмыс істеді. Қарағанды облысы әкімі аппаратының Қазақстан халқы Ассамблеясының Хатшылығын басқарды. Қарағанды облысы әкімі аппаратының "Қоғамдық келісім" КММ директоры, ішкі саясат басқармасының басшысы болды.
    2022 жылдан бастап осы тағайындауға дейін Қарқаралы ауданының әкімі қызметін атқарды.
    2023 жылдың 1 қарашасынан бастап Қарағанды облысы әкімінің білім, мәдениет, спорт, жастар және ішкі саясат мәселелері жөніндегі орынбасары болып тағайындалды.